ρεβύθι

Το σπέρμα του ετήσιου ποώδους φυτού κίκερ το κριόμορφο, που ανήκει στην οικογένεια των Ψυχανθών (δικοτυλήδονα). Κατάγεται από την Εγγύς Ανατολή και καλλιεργείται από τους αρχαιότατους χρόνους για τους καρπούς του· στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι καλλιεργείται από την ομηρική εποχή. Φτάνει σε ύψος τα 30-50 εκ., είναι ελαφρά τριχωτό και έχει φύλλα φτερωτά, περιττόληκτα, με 7-17 ωοειδή, οδοντωτά φυλλάρια, ανοιχτοπράσινα· τα άνθη είναι ψυχοειδή, μικρά, λευκά, ρόδινα ή πορφυρά. Το φυτό παράγει καρπούς ωοειδείς, διογκωμένους, τριχωτούς, που περικλείουν ένα ή δύο σφαιρικά σπέρματα, με προεξέχουσα μικρή ακμή και χρώμα λευκό ωχρώδες ή καστανόμαυρο. Καλλιεργείται σήμερα ιδιαίτερα στην Ισπανία, Ιταλία (κεντρική και νότια), Αλγερία και Ινδία. Στην Ελλάδα καλλιεργείται κυρίως στη Στερεά και Θράκη, και λιγότερο στην Πελοπόννησο, στη Μακεδονία, στα νησιά του Αιγαίου και στην Κρήτη. Τα ξερά ρεβίθια χρησιμοποιούνται για την παρασκευή φαγητών (σούπες), και αλευροποιούμενα δίνουν εδώδιμο αλεύρι· είναι πολύ θρεπτικά: περιέχουν περίπου 55% υδατάνθρακες και 20% πρωτεΐνες. Από τα ρ. παρασκευάζονται με καβούρδισμα και τα στραγάλια. Το φυτό δεν χρησιμοποιείται ως χορτονομή, γιατί τα φύλλα του περιέχουν σε αφθονία οργανικά οξέα και ιδιαίτερα οξαλικό οξύ. Ρεβίθια: πάνω, το φυτό κατά την ωρίμαση των καρπών και κάτω, τα σπέρματα, τα οποία τρώγονται. Ρεβίθια: πάνω, το φυτό κατά την ωρίμαση των καρπών και κάτω, τα σπέρματα, τα οποία τρώγονται.